Ο δεύτερος υψηλότερος πύργος στην Ελλάδα με 22 ορόφους, ύψους 88 μέτρων και θέα που συναρπάζει, αναγεννιέται έπειτα από δεκαετίες, με απόλυτη ευθύνη απέναντι στο περιβάλλον.
Λίγα λόγια για το αρχικό έργο
Η αρχική μελέτη, πραγματοποιήθηκε από τους Ιωάννη Βικέλα, Δημοσθένη Μολφέση και Αλέξανδρο Λοΐζο. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1972 και ο φέρων οργανισμός ολοκληρώθηκε το 1974. Ωστόσο, η εξωτερική επένδυση με κρύσταλλα και μεταλλικά ελάσματα, έγινε το 1983, αφήνοντας το εσωτερικό ημιτελές, με μόνο τους τρείς πρώτους ορόφους να έχουν αξιοποιηθεί και παρέμεινε έτσι για τριάντα ολόκληρα χρόνια.
Μια νέα εποχή ξεκίνησε για το Εμποροναυτιαλιακό Κέντρο
Το καλοκαίρι του 2020, ξεκίνησε το φιλόδοξο έργο ανακαίνισης του κτιρίου, με την στρατηγική συνεργασία και χρηματοδότηση της DIMAND AE, PRODEA Investments και EBRD αφυπνίζοντας τον «κοιμώμενο γίγαντα».
Στηριζόμενη στο όραμα του γραφείου PILA (Ηλίας Παπαγεωργίου, Χριστίνα Παπαλεξανδρή) μελετήθηκε η νέα όψη με υαλοπετάσματα και περσίδες, ενώ η κατασκευή ανατέθηκε στην εταιρεία ΤΕΡΝΑ ΑΕ. Από την πρώτη στιγμή, η ΕΤΕΜ ανέλαβε την πρόκληση να σχεδιάσει τις βέλτιστες λύσεις σε συνεργασία με τους συμβούλους και συνεργάτες του Έργου ώστε να αντιμετωπιστούν οι τεχνικές ιδιαιτερότητες της κατασκευής κατά τον βέλτιστο τεχνοοικονομικό τρόπο.
Μόνο συστήματα που χρησιμοποιούνται σε ουρανοξύστες είναι ικανά να συμπεριφερθούν κατάλληλα σε αυτές τις συνθήκες, αφού βεβαίως ληφθούν υπ΄όψιν οι ειδικές μελέτες και τα συστήματα προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του κτιρίου.
Κλειδί της επιτυχίας, αποτελεί η χρήση unitized curtain walls, συστήματα που αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τις ανεμοπιέσεις και τις σεισμικές μετακινήσεις, ακολουθώντας παράλληλα τις σύγχρονες τάσεις. Η ΕΤΕΜ, πρωτοπόρος εταιρεία στον χώρο, παρείχε τα εν λόγω συστήματα, προσαρμοσμένα στις ιδιαίτερες ανάγκες του Πύργου Πειραιά.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι ο φέρων οργανισμός του κτιρίου είχε σχεδιαστεί και κατασκευαστεί την δεκαετία του 1970, έπρεπε συνεπώς να βρεθούν καινοτόμες λύσεις που να συνδυάζουν την υποδομή του ‘70 με ένα σύγχρονο κέλυφος πολύ υψηλών απαιτήσεων και προδιαγραφών.
Ο σχεδιασμός του Ηλία Παπαγεωργίου και της Χριστίνας Παπαλεξανδρή, αντλεί έμπνευση από τη θάλασσα του Σαρωνικού Κόλπου, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας. Το κτίριο μετουσιώνει τον κυματισμό των νερών σε έναν εντυπωσιακό μετατοπιζόμενο κάναβο, που εφαρμόζεται με χαρακτηριστικό στυλ staggered raster. Η χρήση υαλοστασίων, με τη συγκεκριμένη τεχνοτροπία απαιτεί εξαιρετική επιδεξιότητα, ιδίως όταν πρόκειται για τυπολογίες unitized façade curtain wall, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Παράλληλα, η εμφάνιση του κτιρίου χαρακτηρίζεται από τις εντυπωσιακές κατακόρυφες και οριζόντιες περσίδες -σκιάστρα, που με την μεταβαλλόμενη κλίση τους ενισχύουν ακόμα περισσότερο την αίσθηση της συνεχούς κίνησης και προσαρμογής. Η τεχνική επίλυση της κατασκευής των σκιάστρων και η ανάρτηση τους αποκλειστικά μέσω υαλοπετασμάτων, αποτελούσαν σημαντικό μέρος του συνολικού σχεδιασμού της λύσης, καθώς βασικός στόχος ήταν η επίτευξη της βέλτιστης ισορροπίας ανάμεσα στην εξοικονόμηση ενέργειας, τη διάχυση του φυσικού φωτός στο εσωτερικό και την ανεμπόδιστη θέα.
ΦΟΡΕΙΣ ΕΡΓΟΥ
Επενδυτές, Ανάπτυξη Έργου:
DIMAND AE, PRODEA Investments, EBRD
Γενικός Εργολάβος:
ΤΕΡΝΑ ΑΕ
Αρχιτέκτονες:
Γενικός Μελετητής: BETAPLAN
Μελέτη όψης: Pila Studio
