• Η ζήτηση για αλουμίνιο ολοένα και αυξάνεται, καθοδηγώντας την παγκόσμια ενεργειακή μετάβαση
• Η επιλογή δευτερόχυτου ή ανακυκλωμένου αλουμινίου θα μειώσει τον υψηλό αριθμό εκπομπών που σχετίζεται με την πρωτογενή παραγωγή
• Οι τομείς των αυτοματισμών και της συσκευασίας προσφέρουν τις καλύτερες ευκαιρίε για την αξιοποίηση του σκραπ

Tο αλουμίνιο είναι γνωστό για τη σχεδόν αέναη ανακυκλωσιμότητά του. Αυτό τουτο χαρακτηριστικό, όχι μόνο το καθιστά ιδανικό για τη μείωση των αποβλήτων γενικά, αλλά επίσης αποτελεί μια ευκαιρία για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου τον άνθρακα στον δικό του κλάδο. Η δράση Aluminium for Climate (Αλουμίνιο για το Κλίμα) πρόσφατα δημοσίευσε την ανάλυση με τίτλο: Closing the Gap for Aluminium Emissions: Technologies to Accelerate Deep Decarbonization of Direct Emissions (Καλύπτοντας το Κενό στις Εκπομπές Αλουμινίου: Τεχνολογίες που Επιταχύνουν τη Βαθιά Απανθρακοποίηση των Άμεσων Εκπομπών). Στην ανάλυση αυτή υπογραμμίζεται η ανάγκη για πρωτοποριακές τεχνολογίες, για τον μετριασμό των άμεσων εκπομπών στην παραγωγή αλουμινίου.

Ωστόσο, καθώς η βιομηχανία αλουμινίου επιδιώκει να απελευθερωθεί από τον άνθρακα, οι εκπομπές που προκύπτουν από την παραγωγή αποτελούν μόνο ένα μέρος της εξίσωσης. Ο κλάδος πρέπει, επίσης, να βελτιώσει την κυκλικότητα για να μειώσει σημαντικά τη ζήτηση για πρωτογενές αλουμίνιο με υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Το Διεθνές Ινστιτούτο Αλουμινίου (IAI) προβλέπει ότι η παγκόσμια ζήτηση για αλουμίνιο θα αυξηθεί περισσότερο από 80% έως το 2050. Πάνω από το 90% των σημερινών εκπομπών αλουμινίου συνδέονται με την πρωτογενή παραγωγή. Αλλά το δευτερόχυτο ή ανακυκλωμένο αλουμίνιο χρησιμοποιεί μόλις το 5% της ενέργειας που απαιτείται για την πρωτογενή παραγωγή.

, Η απάντηση στο πρόβλημα των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα της βιομηχανίας αλουμινίου: Η αέναη ανακυκλωσιμότητα του, Κτίσμα & Αλουμίνιο

Εάν τα ποσοστά ανακύκλωσης παραμείνουν ίδια, η αύξηση της παραγωγής πρωτόχυτου αλουμινίου θα σημάνει αύξηση των εκπομπών κατά 45% περίπου. Μεγάλο μέρος αυτής της ζήτησης προέρχεται από τη μετάβαση σε μια πράσινη οικονομία, επειδή το αλουμίνιο είναι απαραίτητο υλικό για τομείς όπως η μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Επιπλέον, καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός συνεχίζει να αυξάνεται, η αυξανόμενη ζήτηση για καταναλωτικά αγαθά (π.χ. συσκευασίες, αυτοκίνητα) θα ενισχύσει την ανάγκη για αλουμίνιο.

Σε ένα κυκλικό επιχειρηματικό μοντέλο, το αλουμίνιο ανακτάται στο τέλος της διάρκειας ζωής ενός προϊόντος και περνά διαρκώς μέσω της αλυσίδας αξίας αντί να «ενταφιάζεται». Τα ποσοστά συλλογής αλουμινίου στο τέλος του κύκλου ζωής τους είναι περίπου 70% παγκοσμίως, αν και ποικίλλουν σημαντικά ανά περιοχή και τύπο προϊόντος. Περίπου 7 εκατομμύρια τόνοι αλουμινίου δεν ανακυκλώνονται κάθε χρόνο. Αν δεν αλλάξει κάτι στα ποσοστά ανακύκλωσης, αυτή η ποσότητα προβλέπεται ότι θα φτάσει τους 17 εκατομμύρια τόνους ετησίως έως το 2050. Η ανάκτηση του 95% αυτού του υλικού θα μειώσει τη ζήτηση για πρωτογενές αλουμίνιο κατά 15%, κάτι που θα οδηγήσει στην αποφυγή 250 εκατομμύρια τόνων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κάθε χρόνο.

Ο κλάδος έχει την ευκαιρία να συμμετάσχει σε ολόκληρη την αλυσίδα αξίας και να δημιουργήσει κυκλικά επιχειρηματικά μοντέλα που ωφελούν όλους τους εμπλεκόμενους. Ως απάντηση στην αυξανόμενη ζήτηση των καταναλωτών για ανακυκλωμένα υλικά, οι εταιρείες προχωρούν σε φιλόδοξες δεσμεύσεις για την αύξηση του ποσοστού του ανακυκλωμένου περιεχομένου στα προϊόντα τους. Αυτό υποδηλώνει μια πιθανή αύξηση της ζήτησης για δευτερογενές αλουμίνιο, που οδηγεί σε ένα πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον για την πρόσβαση σε σκραπ.

Οι κλάδοι που χρησιμοποιούν σκραπ αλουμινίου περιλαμβάνουν τη συσκευασία, την τεχνολογία, τις κατασκευές και τη βιομηχανία μεταφορών. Οι δυο κλάδοι που μπορούν να συνεισφέρουν στην αύξηση τόσο της διαθεσιμότητας όσο και της ποιότητας του σκραπ είναι οι καταναλωτικές συσκευασίες και η αυτοκινητοβιομηχανία. Μαζί, η μεταφορά και η συσκευασία αντιπροσωπεύουν περίπου το 58% της πρόσληψης σκραπ αλουμινίου, ποσοστό που αντιστοιχεί περίπου σε 11,6 εκατομμύρια τόνους ετησίως.

Σκραπ από την αυτοκινητοβιομηχανία
Η συλλογή σκραπ από αυτοκίνητα είναι σχετικά απλή υπόθεση σε πολλά μέρη του κόσμου, καθώς οι καταναλωτές υποχρεούνται νομικά να απορρίπτουν σωστά τα αυτοκίνητά τους, ώστε να ανακυκλώνονται. Η πρόκληση με το σκραπ αυτοκινήτων έγκειται στη διαλογή των κραμάτων αλουμινίου για να διατηρηθεί η ποιότητα και η αξία των αρχικών εξαρτημάτων.
Επί του παρόντος, τα αυτοκίνητα στο τέλος του κύκλου ζωής τους, υποβάλλονται σε μια διαδικασία γνωστή ως κατακερματισμός. Τα αυτοκίνητα περνούν από έναν καταστροφέα, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να συγκεντρώνονται πολλά μικρά θραύσματα ανάμεικτων κραμάτων. Ο θρυμματισμός οδηγεί σε μια ροή σκραπ αλουμινίου που αποτελείται από ένα μείγμα κραμάτων. Παρ’ όλο που αυτό το μικτό σκραπ μπορεί να ανακυκλωθεί για ορισμένα εξαρτήματα του αυτοκινήτου, η αγορά αυτού του τύπου σκραπ συρρικνώνεται λόγω της ανόδου των ηλεκτρικών οχημάτων (EV).

Αντίθετα, η αγορά απαιτεί ολοένα και περισσότερο υψηλής ποιότητας σκραπ, σωστά ταξινοημένου. Σήμερα, τα θραύσματα μπορούν να ταξινομηθούν μέσω: 1) ρομποτικής ταξινόμησης που χρησιμοποιεί οπτική αναγνώριση απορριμμάτων για την αυτοματοποίηση της διαδικασίας διαλογής. 2) Διαλογής υπέρυθρων για την ανάλυση της σύνθεσης του υλικού. 3) Φθορισμού ακτίνων Χ για ταξινόμηση με βάση τη στοιχειακή σύνθεση, και 4) Ταξινόμησης δινορευμάτων με χρήση μαγνητικών πεδίων.

Ο καλύτερος τρόπος για τη αύξηση της αξίας του σκραπ αυτοκινήτου είναι ο εξαρχής σχεδιασμός των εξαρτημάτων με στόχο την εύκολη μελλοντική ανακύκλωσή τους, με τρόπο που να διατηρεί την ποιότητα του αλουμινίου. Με τον τρόπο αυτό συμμετέχει όλη η αλυσίδα αξίας – από τους κατασκευαστές αυτοκινήτων έως τους συλλέκτες και τους ανακυκλωτές.

Οι εταιρείες αλουμινίου εργάζονται ήδη για τη βελτίωση της ανακύκλωσης κλειστού βρόχου. Για παράδειγμα, η Constellium ηγείται του Project ISA3, μιας γαλλικής πρωτοβουλίας σε συνεργασία με τη Groupe Renault, το ESI Group, το Institut de Soudure (Ινστιτούτο Συγκόλλησης) και το Πανεπιστήμιο της Λωρραίνης. Αυτό το έργο των 7 εκατομμυρίων ευρώ θα αναπτύξει ελαφριές, ανακυκλώσιμες και οικονομικά αποδοτικές λύσεις αλουμινίου για την αγορά αυτοκινήτων – εστιάζοντας σε κράματα και λύσεις που επιτρέπουν την ανακύκλωση κλειστού βρόχου.

Σκραπ συσκευασίας
Ένας ακόμα κλάδος που συγκεντρώνει και αξιοποιεί μεγάλες ποσότητες σκραπ αλουμινίου είναι αυτός της συσκευασίας. Σε αντίθεση με το σκραπ αυτοκινήτων, η βελτίωση της συλλογής και διαλογής των απορριμμάτων συσκευασίας βασίζεται, σε μεγάλο βαθμό, στη συμπεριφορά των καταναλωτών, την πολιτική και τις κατά τόπους υποδομές ανακύκλωσης.
Τα ποσοστά συλλογής σκραπ συσκευασίας σε πολλά μέρη του κόσμου είναι ήδη υψηλά (π.χ. στη Βραζιλία στο 97,4%). Για να αυξηθούν τα ποσοστά συλλογής, απαιτούνται καινοτόμα, βολικά συστήματα, που παρακινούν τη συμμετοχή των πελατών.
Ορισμένα μέρη του κόσμου, ιδιαίτερα οι αναπτυσσόμενες χώρες, έχουν εξαιρετικά υψηλά ποσοστά ανακύκλωσης (>90%), ωστόσο βασίζονται στη χειροκίνητη συλλογή και διαλογή. Αυτό εγείρει πρόσθετες ανησυχίες σχετικά με την παιδική εργασία και τις ασφαλείς συνθήκες εργασίας. Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι η αυξημένη ζήτηση για σκραπ δεν θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των εργαζομένων, ενώ παράλληλα προστατεύει το δικαίωμά τους στην εργασία.

Η Ball Corporation, σε συνεργασία με τους Novelis, Tomra και άλλους, έκανε μια δημοσίευση με το όραμά της για την επίτευξη 90% ποσοστού ανακύκλωσης και 85% ανακυκλωμένου περιεχομένου για δοχεία αλουμινίου, έως το 2030. Δεδομένου ότι το αλουμίνιο συσκευασίας έχει υψηλές αποδόσεις ανακύκλωσης και ταξινομείται με φθηνές τεχνολογίες, ο βασικότερος στόχος πρέπει να είναι η αύξηση της συλλογής.. Τα συστήματα συλλογής χρησιμοποιημένων συσκευασιών προσφέρουν τη δυνατότητα συλλογής σχεδόν του 100% του αλουμινίου συσκευασίας και θα εφαρμοστούν σε όλη την Ευρώπη τα επόμενα χρόνια.

Παρ’ όλο που η τεχνολογία είναι το κλειδί για τη βελτίωση της συλλογής, πρέπει να υποστηρίζεται από ουσιαστικές πολιτικές δράσεις και εκπαίδευση των καταναλωτών. Στις ΗΠΑ εφαρμόζεται ένα σύγχρονο εθνικό νομοσχέδιο για τα μπουκάλια και υπάρχει δυναμική μεταξύ των παραγόντων του κλάδου και των ανακυκλωτών, ούτως ώστε να καταστεί δυνατή αυτή η φιλόδοξη πολιτική.

, Η απάντηση στο πρόβλημα των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα της βιομηχανίας αλουμινίου: Η αέναη ανακυκλωσιμότητα του, Κτίσμα & Αλουμίνιο

Συμπέρασμα
Το μεγαλύτερο εμπόδιο για μια ριζική αλλαγή στη διαλογή και την ανακύκλωση αλουμινίου παραμένει το κόστος της βελτίωσης των υφιστάμενων τεχνολογιών και της κατασκευής βολικών και ολοκληρωμένων υποδομών. Οι εταιρείες πρέπει να δικαιολογήσουν την οικονομική βιωσιμότητα της επένδυσης σε τεχνολογίες διαλογής υψηλού κόστους, και η επένδυση πρέπει να υποστηρίζεται από τη ζήτηση των καταναλωτών για δευτερόχυτο αλουμίνιο.

Όπως πολλές τεχνολογίες, έτσι και η ανακύκλωση αλουμινίου απαιτεί τοπικές λύσεις. Παράγοντες όπως η πυκνότητα του πληθυσμού, οι τάσεις κατανάλωσης, η διάρκεια ζωής του προϊόντος και η πρόσβαση σε σκραπ επηρεάζουν τις τεχνολογίες που πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή. Προχωρώντας προς τα εμπρός, η βιομηχανία αλουμινίου θα πρέπει να εργαστεί για βελτιώσει την παγκόσμια συλλογή και διαλογή.

Με 250 εκατομμύρια τόνους εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ή το 15% του αποτυπώματος άνθρακα ολόκληρου του κλάδου του αλουμινίου, ο πιθανός αντίκτυπος της κυκλικότητας στη μείωση των εκπομπών του κλάδου δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Καθώς αυξάνεται η ζήτηση για πρωτογενές αλουμίνιο, είναι επιτακτική ανάγκη να γίνεται προσπάθεια για την αντιμετώπιση των εκπομπών, που να συμβαδίζουν με μια παγκόσμια προσπάθεια βελτίωσης της διαλογής και της ανακύκλωσης.